Bio
Magda Publicewicz jest malarką abstrakcji geometrycznych ChromaArt, wykładowczynią psychologii barw oraz autorką projektów łączących sztukę, architekturę i ludzkie zachowania. Absolwentka socjologii na Uniwersytecie Szczecińskim, arteterapii w WSNS oraz architektury na Akademii Sztuk Pięknych. W swojej praktyce artystycznej pełni rolę mentorki oraz badaczki wpływu kolorów na psychikę człowieka. Od 2017 roku jej prace prezentowane są na wystawach zbiorowych i indywidualnych, zdobywając uznanie zarówno w kraju, jak i za granicą. Jest laureatką konkursów artystycznych, a jej dzieła znajdują się w prywatnych kolekcjach w Polsce i poza jej granicami.
Twórczość
Twórczość Magdy Publicewicz to geometryczna abstrakcja ChromaArt, w której sztuka, architektura oraz psychologia barw splatają się z fizyką kwantową. Jej kompozycje są efektem precyzyjnych wyliczeń matematycznych, bazujących na długości fal barwnych i geometrii. Artystka traktuje swoje prace jako harmonizujące elementy wnętrz, które nie tylko przyciągają wzrok, ale także wpływają na odbiorcę na poziomie sensorycznym i emocjonalnym. Obrazy Publicewicz to nie tylko wizualna opowieść – ich struktura jest haptyczna, angażująca dotyk i zmieniająca odbiór w zależności od perspektywy. Każda praca może być eksponowana w różnych orientacjach, co podkreśla wielowymiarowość emocji i stanów, jakie odzwierciedla. Artystka nie ogranicza się wyłącznie do płócien – przenosi swoje koncepcje na sztukę użytkową, tworząc przedmioty, które łączą estetykę z funkcjonalnością. Jej wcześniejsza działalność obejmowała malarstwo figuratywne, abstrakcję ekspresyjną i organiczną oraz tworzenie kopii klasycznych dzieł sztuki. Sama traktuje ten okres jako fundament warsztatowy, który umożliwił jej dalszą eksplorację w kierunku abstrakcji geometrycznej.
Praktyki
ekologiczne
Magda Publicewicz przywiązuje dużą wagę do ekologicznych aspektów swojej pracy. W swoich technikach stosuje głównie farby akrylowe oraz suche pigmenty, unikając toksycznych substancji szkodliwych dla środowiska. Maluje bez użycia wody, wprowadzając do swoich kompozycji elementy takie jak piasek, szkło czy jedwab, które wzmacniają przekaz sensoryczny poprzez dotyk.
